| MENÜ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Galiba Sensiz Ölüyorum__!
--------------------------------------------------------------------------------
öksürerek uyanıyorum yine
ciğerlerim kopuyor sanki
alacağım nefes kayboluyor,içim daralıyor
hırıltılı bir sesle küfür ediyorum hastalığıma
doktorlar içki,sigara desede
umurumda olmuyor...
yoldaşlarımı yarı yolda bırakamam
benimle birlikte son ana kadar yaşayacak onlarda
oda rütubetli,tavan yarınlarım gibi simsiyah
masanın üstünde akşamdan kalma 1 duble rakı
yarım kavun ve bir parça ekmek..
hemen yanıbaşımda sigara paketi içinde 2 dal dermansız sigara
radyo akşamdan açık kalmış herhalde
Zeki Mürenden birşeyler çalıyor cızırtılı bir şekilde
seni ben ellerin olsun diyemi sevdim...
mermi gibi fırlıyorum yataktan...
sigaramı ceketimi bi çırpıda alıyorum...
ve sabah ezanıyla atıyorum kendimi istanbul'a
arkamdan ev sahibim madam Eleni sesleniyor
ceketimin yakalarını kaldırıp hızlıca devam ediyorum yoluma...
biriken kira,biriken umutlar,biriken sevdalar
hepsi kayboldu,hepsi yokoldu
hatırladığım kadarıyla kira parasını meyhanede yemiştim
ya umutlarım ya sevdalarım?
onlar?
onları kim aldı benden?
adımlarımı hızlandırıyorum
hava soğuk dünden kalma yağmur birikintilerine basıyorum
her bir su damlası ayrı yere dağılıyordu
kimi ise bana tutunuyordu
paçalarımı ıslatıyordu...
dudaklarımda tuzlu bir tat belirdi
neolabilirdiki bu?
istemiyordum gözyaşlarımı
nefret ediyordum onlardan
hep boşa akıttım onları
hep gidenlerin ardısıra akııttım onları...
cebimdeki sigarayı hırsla çıkarttım
tek nefeste yarılandı sigaram
hayatım gibi erken yarılandı sigaramda
girdiğim sokaklar yabancı
etrafıma bakıyorum anlamsızca
nerdeyim acaba?
kiminleyim?
daha fazla ilerleyemezdim
oturdum bir kaldırıma
başım avuçlarımın arasında
yaşlar artık yere iniyor
biriken yağmur damlalarına eşlik ediyor yaşlarım
bu yaşta bu hastalık çok zorluyor beni
korkuyorum tanımadığım yerlerde öylece serilip gitmekten
üstüme gazetelerin örtülmesinden....
nereye kadar diyorum kendime nereye kadar?
bu korku nereye kadar
yerimden kalkacak halim yok artık
alın artık beni burdan
alın beni yanlızlıklarımdan
bu yük ağır geliyor artık bana
sensizlik ağır geliyor...........
Bir güL Olsaydım ..
--------------------------------------------------------------------------------
Bir gül olsaydım
Yaprağım olur muydun?
Kırmızı yapraklarıma kan veren
Toprağım olur muydun?
Bir gül olsaydım
Sende bulut olur muydun?
Benden uzak olduğun için
Ağlar durur muydun?
Bir gül olsaydım
Beni dalımdan koparır mıydın ?
Odandaki vazoya kor
Herzaman yanımda olur muydun ?
Eğer bir güle bu kadar değer verirsen
Onu candan çok seversen
Bırak bu gülün bir yaprağı olayım
Ve gözlerinin önünde yavaş yavaş solayım.
Sende benim gibi gül olmayasın
Hasret acısı ile sararıp solamayasın
Güller tek değildir bir birine benzer
Ama sen benim kalbimde kocaman bir parçasın
|
|
|
"İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde kazanması zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Bir şeyin provası yapılıyor sanki.
Kuşlar toplanmış göçüyorlar
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Cemal Süreya
|
KeŞke Son KurŞunu YÜreĞİme Siksaydin
--------------------------------------------------------------------------------
Ve sen yoksun artık
Ne sıcacık bakan gözlerin
Ne sarıldığım zaman yok olduğum,
Senin benliğinde var olduğum dünyan
Ne beni yakan yüreğin
Ne yüreğime saklayacağım tek bir sözün var
Ve sen yoksun artık
yaşayamıyorum, nefes alamıyorum
çok canım acıyor kanıyor yaralarım
sevemiyorum insanlarıçünkü hiçbiri sen değil
beni saran varlığın nerde
ve sen yoksun artık
ben yapayalnız kaldım bu acımasızlıklarda
ben sensiz kaldım
gittin değilmi
tek söz yok yüreğime saklayacağım,
tek bakış yok gözlerimde saklı kalan
kokun yok dudaklarımda ıslaklığın ve senin hayatında da ben
ve sen yoksun artık
uyuyamıyorum oysa ben günlerce sadece uyumak istiyorum
tek kavuşabildiğim rüyalarımda seninle buluşmak için
senin için
hani seninleyken en güçlü fırtınalara dayanabilen bir çınardım ya
şimdi bir meltem beni yıkıyor
sensizim
gittin ya beni, BENİ ANLAMAYAN İNSANLARLA BIRAKTIN YA
neydi bana nefretin
bu kadar acıyı bana yaşattın
bir tekediliş değil yokluğunun varlığını hissetmeme
neden olan acı
sensizlikle dövüşmem de değil
sanki yemin etmiş gibi acılarını sahiplenmekte değil
gidişin bir ihanete bir yalnızlığıa bir yok oluşa kabul edememk bunu anlamamk içimde fırtına
kayboluş aşkalara insanlara son çığlık içimdeki yıkılışta
yapamam dayanamam bunu anlayamam anlatamam
,bir tarafım seni inkar ederken bir tarafım seni delice kabulleniyor çıkıp karşıma
yapmadım demeni bekliyor
ama sen yüreğime inat susuyosun
ve sen yoksun arık
keşke son kurşunu yüreğime sıksaydın bu kadar kanarmıydı içimsen benim canımdın
aldın yaşayamadımki
senden sonra bir daha ben olamadımki.............................
Ne garip bir duygudur aslında yaşamak
Uyanırsın yatağından
İçinde deli bi coşku
Nedensiz bi sevinç
Baş döndüren bi muamma
Hışımla kalkarsın sıcacık yatağından
Güne başlamak için
İlk işin çaydanlığı ocağa koymadan önce
Perdeyi aralayıp, hava soğuk olsa bile
Doğan güneşe bir selam çakıp
Miss gibi havayı taaa ciğerlerine kadar çekmektir
Umut dolusundur
Gelecek kaygısı, bugün bitirilmesi gereken işler
Ve ödenecek faturaların hiçbir hezimeti yoktur
Çünkü sen güne kendini, kendini de güne adamışsındır..
Sevdiğin şarkının sadece bildiğin nakaratını
Bozuk plak gibi defalarca söylemene rağmen sıkılmamışsındır
Börtü böceğe, yağan kara, doğan güneşe selam veresin gelir
Çünkü hayat her şeye rağmen güzeldir..
Ve yaşamak da.
Sonra bir gün daha olur yaşamında;
Gece ağlamaktan ıslattığın yastığının şahitlik ettiği
Şiş gözlerle uyanırsın
Günün ağarmasına inat, hala karanlıktır gördüklerin
Işık yoktur,
Ufuk yoktur,
Umut etmek bile istemezsin
İsyan değildir aslında göğe savurdukların
Yaşadığın haksızlıklar, aşktaki hayal kırıklıkların
Ve ömrünü adadıklarının ihaneti sarar tüm benliğini
O günü kafanda geçirirsin;
Her gün yaptığın gündelik işler bile yük gelir sana.
Hayatın yükü ağır,
Yaşadıkların ağır,
Ve bunları taşıyacak -omzum- hala minicik dersin
Ezilirsin altında hayatın
Gözlerin hala ıslak ıslak, en hüzünlü şarkıların
Ağır dizleridir dilindeki
Yalnızlık demlersin, çile katarsın
2 şekerli açık sabah çayının içine biraz da
Sonra yola çıkar, etrafına şöyle bir bakarsın,
Ne hazin bir öyküdür hayat
Ve yaşadıklarımız da
Dersin...
Ve devam edersin
Seni Unuttum Diyorum Ama Ne Çare__!
--------------------------------------------------------------------------------
Sevdamin Adi Sensİzde Mutluyum Olacak
Senİ Unuttum Olacak
Ama Bİr Sevda Birakmadinkİ Bende
Bencİl Bİr Çocuk Gİbİ Alip Gİttİn
Benİ HİÇ DÜŞÜnmeden Gİttİn
Apansiz Bİr AkŞam Üzerİ
Ama Yikilmadim YokluĞundan
BoŞuna Sevİnme
Senİn Kadar Acİz Olmadim Yoklukdan
Bİr Yokluk İÇİn Herkesİ Üzmedİm
Şerefsİzce Bİr Yokluk İÇİn DaĞ Gİbİ Bİr Adami Devİrmedİm
MutluluĞu Elİmİn Tersİyle İtmedİm
Ben Ayaktayim YokluĞunda
Sensİzlİk HanÇerİ Kalbİme Bastirinca
Ben Daha Çok Dİrenİyorum
Unttum Dİyorum
Unuttum
Senİ Unuttum diyorum
ama ne çare__!
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 6 ziyaretçi (8 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
